KOMPLEKSOWA POMOC PRAWNA W SPRAWACH RESTRUKTURYZACJI RESTRUKTURYZACJA

Jeżeli nawet przedsiębiorca przewiduje utratę płynności finansowej w niedalekiej przyszłości warto skontaktować się z fachowym doradcą restrukturyzacyjnym, który pomoże przywrócić stabilną pozycję finansową firmy i w efekcie umożliwić jej dalszy rozwój, podniesie jej wartość i uchroni firmę przed upadłością. Cele te osiąga się m.in. poprzez przygotowanie dobrego planu restrukturyzacyjnego, wstrzymania egzekucji komorniczych, uniemożliwienie wypowiedzenia przez kontrahentów zasadniczych dla działalności firmy restrukturyzowanej umów, rozłożenia na raty, czy też w części umorzenia zobowiązań restrukturyzowanej firmy.

Z restrukturyzacji korzystać mogą podmioty niewypłacalne oraz te zagrożone niewypłacalnością, których sytuacja ekonomiczna wskazuje, że w niedługim czasie może pojawić się stan niewypłacalności. Restrukturyzacje mogą rozpocząć osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą lub prowadzące gospodarstwo rolne (gdy nie prowadzą innej działalności gospodarczej), spółki osobowe i kapitałowe, fundacje.

Celem każdego postępowania restrukturyzacyjnego jest zawarcie układu z wierzycielami, który pozwoli na odroczenie płatności zadłużenia, jego rozłożenia na raty bądź umorzenie. Wyróżnia się cztery rodzaje postępowania restrukturyzacyjnego, które różnią się, ogólnie mówiąc, szczegółowymi warunkami umożliwiającymi zastosowanie każdego z nich oraz przebiegiem i różnymi możliwościami dla dłużnika i wierzyciela:

1. Postępowanie o zatwierdzenie układu– umożliwia zawarcie układu w wyniku samodzielnego zbierania głosów wierzycieli przez dłużnika bez udziału sądu.
2. Przyspieszone postępowanie układowe – umożliwia dłużnikowi zawarcie układu po sporządzeniu i zatwierdzeniu spisu wierzytelności w uproszczonym trybie. Postępowanie to może być prowadzone, jeżeli suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem nie przekracza 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.
3. Postępowanie układowe – umożliwia dłużnikowi zawarcie układu po sporządzeniu i zatwierdzeniu spisu wierzytelności. Postępowanie to może być prowadzone, jeżeli suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem przekracza 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.
4. Postępowanie sanacyjne – umożliwia dłużnikowi przeprowadzenie działań sanacyjnych oraz zawarcie układu po sporządzeniu i zatwierdzeniu spisu wierzytelności.

Postępowanie o zatwierdzenie układu jest najprostszą postacią postępowania restrukturyzacyjnego i przede wszystkim umożliwia ono dłużnikowi zawarcie układu z wierzycielami wskutek samodzielnego zbierania głosów bez udziału sądu. Licencjonowany doradca restrukturyzacyjny pomaga dłużnikowi w toku tego procesu, zaś rola sądu sprowadza się do kontroli przyjętego układu pod względem jego zgodności z prawem. Co istotne w toku tego postępowania nie prowadzi się egzekucji komorniczych oraz niedozwolone jest rozwiazywanie kluczowych umów dla funkcjonowania przedsiębiorstwa dłużnika.

Jednak podkreślenia wymaga, iż choć jest to najczęściej wszczynany rodzaj restrukturyzacji, to jednak nie w każdej sytuacji jest rekomendowany.

Doradca restrukturyzacyjny, którego rola uzależniona jest od sposobu restrukturyzacji i często na wstępie polega ona na pomocy w wyborze właściwego sposobu (trybu restrukturyzacji, o których mowa powyżej w pkt 3), w postępowaniu o zatwierdzeniu układu, gdzie udział licencjonowanego doradcy jest obligatoryjny, przede wszystkim pomaga w:

1. opracowywaniu planu restrukturyzacji
2. utrzymywaniu kontaktu z wierzycielami, sądem restrukturyzacyjnym
3. przygotowywaniu dokumentacji na potrzeby postępowania
4. złożeniu wniosku
5. wsparcie przy realizacji układu

Z chwilą otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego postępowania egzekucyjne toczące się przeciwko dłużnikowi o należności, które z mocy prawa objęte są układem, zostają z mocy prawa na skutek otwarcia postępowania układowego zawieszone. Dokonywanie nowych czynności przez organ egzekucyjny jest niedopuszczalne. Zasada ta jednak ma pewne ograniczenia w zakresie egzekucji wierzytelności zabezpieczonych hipoteką lub zastawem (w tym rejestrowym i skarbowym), gdy została skierowana do przedmiotu zabezpieczenia.

Restrukturyzacja zobowiązań dłużnika obejmuje w szczególności:

1. odroczenie terminu wykonania,
2. rozłożenie spłaty na raty,
3. zmniejszenie wysokości zobowiązań,
4.  konwersję wierzytelności na udziały lub akcje,
5. zmianę, zamianę lub uchylenie prawa zabezpieczającego określoną wierzytelność.

Propozycje układowe mogą wskazywać jeden lub więcej sposobów restrukturyzacji zobowiązań dłużnika.

Jak najbardziej, prawo restrukturyzacyjne przewiduje możliwości restrukturyzacji tego typu zadłużenia, z tą jednak różnicą spowodowaną szczególnym charakterem tych zobowiązań, że ustawodawca przewidział w przypadku tych zobowiązań jedynie restrukturyzacje zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne wyłącznie poprzez rozłożenie na raty lub odroczenie płatności. Tym samym nie jest możliwe zredukowanie tych zobowiązań.

Zgodnie z prawem restrukturyzacyjnym wszystkie wierzytelności dłużnika powstałe przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego są objęte układem, z wyjątkiem wierzytelności wyłączonych z układu, o których mowa poniżej w pkt 10.

Układ obejmuje:

1. wierzytelności osobiste (wynikając z umowy, czynu niedozwolonego lub bezpodstawnego wzbogacenia) powstałe przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,
2. odsetki za okres od dnia otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego,
3. wierzytelności zależne od warunku, jeżeli warunek ziścił się w czasie wykonywania układu.

Wierzytelności wobec dłużnika wynikające z umowy wzajemnej, która nie została wykonana w całości lub części przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, są objęte układem tylko w przypadku, gdy świadczenie drugiej strony jest świadczeniem podzielnym i tylko w zakresie, w jakim druga strona spełniła świadczenie przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego i nie otrzymała świadczenia wzajemnego.

W toku restrukturyzacji nie wszystkie zobowiązania dłużnika objęte mogą zostać układem. Do takich typów zobowiązań zaliczamy:

1. wierzytelności alimentacyjnych oraz rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci oraz z tytułu zamiany uprawnień objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę,
2. roszczeń o wydanie mienia i zaniechanie naruszania praw,
3. wierzytelności, za które dłużnik odpowiada w związku z nabyciem spadku po dniu otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, po wejściu spadku do masy układowej lub sanacyjnej,
4. wierzytelności ze stosunku pracy oraz wierzytelności zabezpieczonej na mieniu dłużnika hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską, w części znajdującej pokrycie w wartości przedmiotu zabezpieczenia, chyba że wierzyciel wyraził zgodę na objęcie jej układem.